تاریخچه ی یوونتوس

تاریخچه ی تیم یوونتوس - 1

یکی از بزرگ‌ترین تیمهای ایتالیایی، تیم فوتبال یوونتوس شهر تورین است. یوونتوس در سراسر جهان طرفداران زیادی دارد. این تیم راه راه پوش، همواره در تمامی مسابقات از امیدهای مسلم قهرمانی است.

شهر تورین دارای دو تیم مطرح است که یکی تورینو و دیگری یوونتوس است و طرفداران افراطی آنان، حساسیت خاصی روی تیمهای مورد علاقه خود دارند. بدون چشیدن طعم شکست نمی‌توان از طعم دلپذیر پیروزی لذت برد. یوونتوس بیش از هر تیم دیگری در دسته اول ایتالیا موفق ظاهر شده ولی در ازای کسب 27 عنوان قهرمانی، به همین میزان طعم تلخ ناکامی را چشیده و به همین دلیل از اوایل دهه 30 تاکنون هرگز عطش خود را برای پیروزی از دست نداده است. لیگ دسته اول ایتالیا در سال 1929 اعلام موجودیت کرد و یوونتوس در طی 30 سال ابتدایی تنها دوبار به قهرمانی رسید. این تیم در فصل 31-1930 به قطبی در فوتبال ایتالیا تبدیل شد. بازیکنانی مثل لوئیز مونتی، ریموند اورسی و رناتو سزارینی در زمان مربیگری کارلو کارکانوی افسانه‌ای یوونتوس را پنج سال متوالی به قهرمانی رساندند.

مرگ غم انگیز ادواردو آنیلی، مالک یوونتوس در تابستان 1935 ناقوس پایان اولین دوره طلایی یوونتوس را به صدا در آورد قهرمانانی که در پنج سال قبل مهره‌های کلیدی برای یوونتوس بشمار می‌آمدند ناگهان تبدیل به بازیکنانی پا به سن گذاشته شدند و تیم‌هایی مانند بولونیا و تورینو در 13 فصل بعد قطب‌های جدید فوتبال ایتالیا را تشکیل دادند. مرگ آنیلی باشگاه را با مشکلات مالی مواجه کرد و به همین دلیل مسئولین به فکر پرورش جوانان افتادند. بدین ترتیب بازیکنان زیادی از جمله آلفردو فونی و پی‌یرو راوا نام و آوازه‌ای برای خود پیدا کردند.

هر چند یوونتوس نتوانست در طی 13 سال به قهرمانی برسد ولی در عوض تنها دو بار در میان پنج تیم برتر جدول جای نگرفت.

یوونتوس در دهه 90 :
پس از جام جهانی 1990، بازیکنان جدیدی مانند توماس هسلر آلمانی و روبرتو باجو، بازیکن محبوب ایتالیایی‌ها به یوونتوس پیوستند.

هر چند در پایان یک فصل ناموفق یوونتوس در مکان هفتم جدول قرار گرفت و جواز حضور در جام باشگاههای اروپا را نیز بدست نیاورد. حتی بازگشت زوج تراپاتونی- بونیپرتی هم نتوانست قدرت میلان را کاهش دهد. رؤسای یوونتوس به دنبال کسب افتخارات بیشتری بودند و بدین ترتیب مارچلو لیپی وارد گود شد.

یوونتوس قرن 21 :
یوونتوس درفصل 2002-2003 لیگ ایتالیا اول شد و در سالهای 1996 – 1985 به قهرمانی اروپا دست یافت. در کارنامه افتخارات این تیم، قهرمانی جام یوفا در سالهای 1993 - 1990 و 1977 و قهرمانی جام برتر در سالهای 1996 و 1984 دیده می‌‌شود .

تیم یوونتوس در فصل گذشته نتوانست درخشش چندانی از خود به نمایش بگذارد و در هیچ یک از جام‌ها به مقام قابل توجهی دست نیافت .سران یوونتوس پس از این ناکامی مجبور شدند مارچلو لیپی که محبوب تورین بود را از کار برکنار کنند و پس از مذاکرات فراوان با مربی‌های مطرح جهان مانند دیدیه دشان - چزاره پراندلی و فابیو کاپلو به این نتیجه رسیدند که سرمربی فصل گذشته تیم رم و مربی اسبق رئال و میلان این فصل باید به تورین بیایید. و در نهایت فابیو کاپلو مربی درجه 1 فوتبال ایتالیا و جهان به تورین امد و با استقبال همگان مواجه شد.


سری ب : سال 2007 ، سالی تیره :
سال 2007 بیانکونری ها به دو بخش در سری ب و سری آ تقسیم می شود. که در این قسمت به یوونتوس سری ب اشاره می کنیم. این سال در سری ب بدون شک سالی عجیب و سخت بود، سالی که در ابتدا تاریکی و غم را به دنبال داشت، اما یک چهره زیبا نیز در خود پروراند، چهره ای که سبب شد همه در کنار هم تلاش کنند تا به جایگاه اصلی خود باز گردند. بیانکونری ها را به سری پایین تر تبعید کردند، مهره های بزرگی تیم را ترک و راهی تیم های مطرح اروپایی شدند، همه نگران ادامه دار شدن بازیکنی بودند که راه خروج باشگاه را پیش گرفته بودند، در این میان ستارگان یوونتوسی واقعی با صراحت بیان و شفاف از ماندن سخن گفتند و نزد بیانکونری ها ماندند، مهره های دوست داشتنی که با ماندن در تیم بزرگ خود ، بار دیگر یووه را سربلند و محبوب نگاه داشتند.

سری آ : سال 2007 سالی طلایی و خوب :
به رقابت های فصل جاری در سری آ می رسیم. به سالی که یووه را بار دیگر به حیات سابقش باز می گرداند. سالی که در ان بیانکونری ها اهداف بزرگ و مهمی را در سر می پرورانند. بعد از مشکلات کثیر سال گذشته در خصوص پرونده کالچو پولی و تبعید به سری ب ، گرفتن دو اسکودتو... یووه می بایست با قدرت به میدان سخت مبارزه باز می گشت، مدیران نهایت تلاش خود را برای حفظ مهره های بزرگ تیم کردند، در حالی که شایعات بسیار زیادی در خصوص ترک بوفون، ترزگه ، کامورانزی و حتی سمبل بانوی پیر دل پیرو به گوش می رسید، سران یووه با کوشش و در عین حال وفا داری و همکاری صمیمانه بازیکنان مجموعه بیانکونری از هم نپاشید و ستارگان نامی در کنار یووه ماندند تا بار دیگر شاهد طلوع یوونتوس باشیم.

=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

تاریخچه ی دوم

نام باشگاه : یوونتوس juventus

تاریخ تاسیس باشگاه : 1897 میلادی

نام استادیوم : دل آلپی

رنگ لباس : سفید و سیاه

یکی از بزرگترین تیمهای ایتالیایی ، تیم فوتبال یوونتوس شهر تورین است .

یوونتوس در سراسر جهان طرفداران زیادی دارد . این تیم راه راه پوش ، همواره در تمامی مسابقات از امیدهای مسلم قهرمانی است .

شهر تورین دارای دوتیم مطرح است که یکی تورینو و دیگری یوونتوس است و طرفداران افراطی آنان ، حساسیت خاصی روی تیمهای مورد علاقه خود دارند .

بدون چشیدن طعم شکست نمی توان از طعم دلپذیر پیروزی لذت برد. یوونتوس بیش ازهر تیم دیگری در دسته اول ایتالیا موفق ظاهر شده ولی در ازای کسب 27 عنوان قهرمانی، به همین میزان طعم تلخ ناکامی را چشیده و به همین دلیل از اوایل دهه 30 تاکنون هرگز عطش خود را برای پیروزی از دست نداده است . لیگ دسته اول ایتالیا در سال 1929 اعلام موجودیت کرد و یوونتوس در طی 30 سال ابتدایی تنها دوبار به قهرمانی رسید. این تیم در فصل 31-1930 به قطبی در فوتبال ایتالیا تبدیل شد. بازیکنانی مثل لوئیز مونتی، ریموند اورسی و رناتوسزارینی در زمان مربیگری کارلو کارکانوی افسانه ای یوونتووس را پنج سال متوالی به قهرمانی رساندند.

مرگ غم انگیز ادواردو آنیلی، مالک یوونتوس در تابستان 1935 ناقوس پایان اولین دوره طلایی یوونتوس را به صدا در آورد . قهرمانانی که در پنج سال قبل مهره های کلیدی برای یوونتوس محسوب می شدند ناگهان تبدیل به بازیکنانی پا به سن گذاشته شدند و تیم هایی مانند بولونیا و تورینو در 13 فصل بعد قطب های جدید فوتبال ایتالیا را تشکیل دادند.

مرگ آنیلی باشگاه را با مشکلات مالی مواجه کرد و به همین دلیل مسئولین به فکر پرورش جوانان افتادند. بدین ترتیب بازیکنان زیادی از جمله آلفردو فونی و پی یروراوا نام و آوازه ای برای خود پیدا کردند.

هر چند یوونتوس نتوانست در طی 13 سال به قهرمانی برسد ولی در عوض تنها دو بار در میان پنج تیم برتر جدول جای نگرفت.

سانحه هوایی ناگوار سوپرگا در 4 مه 1949 ایتالیا را از یکی از بزرگترین تیم های تاریخ خود محروم کرد. اثرات این فاجعه بر روی تورینو بیش ازحد تصور بود. این تیم از آن زمان تنها یک بار موفق شد به قهرمانی لیگ برتر برسد. در عوض یوونتوس در آن سال قهرمان شد، فصل بعد در رده سوم قرار گرفت و در سال 1952 مجدداً قهرمانی را بدست آورد پس از این که یوونتوس از نظر تعداد قهرمانی به جنوا رسید یک دوران ناکامی دیگر آغاز شد.

به نظر می رسید بازیکنانی مانند جان هنسن، ارمز موچینلی و جیام پی یرو بونیپرتی که در قهرمانی یوونتوس برای نهمین بار نقش مهمی داشتند عطش خود را برای پیروزی از دست داده اند. اینتر با پذیرفتن سیستم جورجیو فونی توانست دو سال متوالی به قهرمانی دسته اول ایتالیا برسد و یوونتوس را تا رده دوم جدول پائین بکشد.

در سال 1954 ، به دنبال استعفای جیانی آنیلی، رئیس یوونتوس، هنسن و پارولا باشگاه را ترک کردند. یوونتوس در آن سال تا مکان هفتم جدول سقوط نمود.

سال بعد اوضاع بدتر شد و یوونتوس در حالی فصل را به پایان رساند که تنها هفت امتیاز تا سقوط فاصله داشت.

سه مهاجم شاخص :

یک سال دیگر طول کشید تا مجددا شانس به یوونتوس روی آورد. این تیم سرانجام در سال 1958 با تلاش سه مهاجم شاخص خود بونیپرتی، جان چارلز و عمرسیوری مجدداً به قهرمانی رسید. یوونتوس در سال 1961 دوازدهمین قهرمانی خود را جشن گرفت. این تیم تحت مربیگری لیوبیسا بروچیچ و رناتوسزارینی به سه قهرمانی رسید هر چند با رفتن سزارینی به ناپولی و انتخاب گونارگرن به عنوان مدیر فنی این دوران طلایی به پایان رسید. بونیپرتی، سمبل یوونتوس، پس از انجام 444 بازی بازنشسته شد و قهرمان بلا منازع ایتالیا در مکان دوازدهم جدول جای گرفت.

در دو فصل بعدی پائولو آمارال و مونز گلیو مربیگری یوونتوس را بر عهده گرفتند و با وجودی که این تیم در مکان های دوم و چهارم جدول قرار گرفت ولی هر دو مربی از کار برکنار شدند هر چند بازیکن آرژانتینی هم مدت زیادی در یوونتوس نماند و در تابستان 1964 با روی کار آمدن هریبوتوهررا این تیم را ترک کرد. در اولین فصل حضور هررا، سیوری تنها 15 بار بازی کرد و به همین دلیل تصمیم گرفت به ناپولی برود. هررا در سال 1967 به همراه یوونتوس به قهرمانی لیگ دست یافت.

در چهار سال بعدی تمام سعی باشگاه مصروف استخدام بازیکنان جدید شد.

ولی در زمان مربیگری آرماندوپیکی جوان در سال 1971 بود که یوونتوس تبدیل به یک قطب فوتبال گردید. فرانکو کوزیو، روبرتوبته گا، فابیون کاپلو و لوچیانواسپینوزی به تیم پیوستند و در کنار بازیکنانی مانند جوزپه فورینو، پیتروآناستازی، آنتونیو کوکوردو و فرانچسکو مورینی شالوده تیم اول را ریختند. متاسفانه پیکی نتوانست ثمره تلاش های خود را ببیند و فصل بعد جای خود را به سستمیر ویچپالک داد. در آن سال یوونتوس به اولین قهرمانی از مجموع هفت قهرمانی در طی 11 سال دست یافت.

طولانی ترین دوران ناکامی

پس از دوران موفقیت آمیز اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80، طولانی ترین دوران ناکامی یوونتوس بعد از جنگ آغاز شد.

جیووانی تراپاتونی پس از 11 سال مربیگری، قهرمانی در جام باشگاهای اروپا و شش بار قهرمانی در لیگ، یوونتوس را ترک کرد. پس از مدت کوتاهی ، میشل پلاتینی، اعجوبه فرانسوی جای او را گرفت. زمانی که میلان با سرمایه سیلویوبرلوسکونی بار دیگر به قطبی در فوتبال ایتالیا و اروپا تبدیل می شد" بانوی یپر" با حسرت شاهد قدرت گرفتن این تیم بود.

در آن زمان یوونتوس امیدوار بود دینوزوف اسطوره ای در نقش یک ناجی ظاهر شود. هر چند وی در فصل 90-1989 تنها توانست به جام یوفا و جام حذفی ایتالیا دست یابد. سال بعد دینووزف جای خود را به لوئیجی مایفردی داد و لوکادی مونتزامولو به عنوان معاون رئیس باشگاه انتخاب شد.

اگر میلان، آریگو ساکی را داشت، مونتزمولو را می شد" ضد ساکی" یوونتوس نامید.

لیپی وارد گود شد

پس از جام جهانی 1990، بازیکنان جدیدی مانند توماس هسلر آلمانی و روبرتو باجو، بازیکن محبوب ایتالیایی ها به یوونتوس پیوستند.

هر چند در پایان یک فصل ناموفق یوونتوس در مکان هفتم جدول قرار گرفت و جواز حضور در جام باشگاههای اروپا را نیز بدست نیاورد. حتی بازگشت زوج تراپاتونی- بونیپرتی هم نتوانست قدرت میلان را کاهش دهد. روسای یوونتوس به دنبال کسب افتخارات بیشتری بودند و بدین ترتیب مارچلولیپی وارد گود شد.

رسیدن لیپی در سال 1994 با سقوط میلان همزمان بود. آنجلو پروتزی ، یورگن کوهلر ، اندریاس مولر، دیوید پلات و فابریسیو راوانلی از ستارگان این تیم بودند .

دوران شکست ناپذیری میلان به پایان رسید و لیپی آنقدر زیرک بود که با آمیختن مهارت های باجو با قدرت جیان لوکاویالی یوونتوس را به جایگاه شایسته خود در دسته اول ایتالیا بازگرداند.

در چهار سال بعد، یوونتوس در بازی های داخلی و خارجی موفق ظاهر شد و در سال 1996 برای دومین بار به قهرمانی جام باشگاههای اروپا رسید. اگر چه با انتقال لیپی، یوونتوس سه سال دیگر در کسب هر گونه جام ناکام ماند. در سال 1999، پس از فتح نه جام، لیپی اعتماد بازیکنان را از دست داد و استعفا کرد و کارلوآنجلوتی که دو فصل قبل پارما را به مکان دوم جدول لیگ دسته اول رسانده بود برای جانشینی وی انتخاب شد. هافبک سابق میلان وارث تیمی شد که در اواسط جدول دست و پا می زد.

خریدهای نامناسب - زوران میرکوویچ، خوان اشنایدر و ژوسلین بلانشار- و مصدومیت بازیکنان کلیدی باعث شد یوونتوس در پایان فصل در مکان ششم جدول قرار گیرد.

سال بعد یوونتوس جنگنده تر ظاهر شد. این تیم که در بیشتر زمان فصل صدرنشین بود روز آخر قهرمانی را به لاتزیو واگذار کرد. فصل بعد این صحنه تکرار شد و این بار رم با اختلاف دو امتیاز، به قهرمانی رسید. در این سالها زیدان و اینزاگی از بهترینهای تورین بودند .

با توجه به این که علی رغم صرف 30 میلیون پوند در پیش از آغاز فصل، یوونتوس بسیار زود با جام باشگاههای اروپا خداحافظی کرد مسئولین، به فکر یافتن جانشین مناسبی برای آنجلوتی افتادند.

بازگشت لیپی

لیپی در سال 2001 به یوونتوس بازگشت و بالافاصله سرمایه لازم برای خرید جیان لوئیجی بوفون، لیلیان تورام و پاول ندود در اختیار وی گذاشته شد.

با حمایت لوچیانوموگی، روبرتو بته گا و آنتونیو گیرودو شانس مجددا به یوونتوس روی آورد و این تیم دو جام دیگر را به ویترین افتخارات خود افزود. به نظر می رسد عصر طلایی دیگری برای یوونتوس آغازشده است.